De smaak van de Keyser
Een familiesage, een liefdesverhaal.
Een zoektocht naar waarheid en smaak.
2008 - 10 delige serie
De smaak van de Keyser speelt zich af in Hasselt tussen 1939 en 2007. Het is de geschiedenis van drie generaties jeneverstooksters met één groot geheim: de verdachte dood van Alfred, de jeugliefde van de grootmoeder.
7/12/08 - Aflevering 1: Mario en Martine dineren in een chinees restaurant.
11/01/09 - Aflevering 6: De jonge Helena gaat op zoek naar een trouwkleed.
Buiten staan Duitse soldaten op wacht.
Buiten staan Duitse soldaten op wacht.
25/01/09 - Aflevering 8: Reekmans word veroordeeld in de rechtbank tot 12 jaar cel
voor de dood van 3 personen.
voor de dood van 3 personen.
01/02/09 - Aflevering 9: Het voedingssalon in 1963. Reclame voor de Hasseltse jenever.
Opnames 2007 - Hasselt & Brussel
Productiehuis: Caviar
Mijn ervaring:
De eerste echte keer dat ik heb ervaren wat het is om te figureren.
Ik had me ingeschreven via internet in de hoop opgebeld te worden, ook al dacht ik (aan de naam te horen) dat deze serie waarschijnlijk niks ging worden. Tijdens de opnames hadden ze nog de naam "De Keyser van de smaak" voor ogen, maar wanneer de serie op tv kwam was deze veranderd in "De smaak van de Keyser". De eerste keer dat ze contact met me opnamen was om een ober te spelen in een restaurant. Op zich vond ik dat wel spectaculair en was ik zeker dat ik in beeld ging komen. Wel jammer dat de opnames in Hasselt waren, maar als beginnend figurant mag ik zeker niet vies vallen. Niet veel later ging mijn telefoon opnieuw, met de vraag of ik nog een keer wou figureren voor deze reeks. Ze hadden namelijk enkele Duitse soldaten nodig als decorvulling. Om eens verkleed te mogen rondopen als soldaat wou ik deze kans niet laten schieten, maar jammergenoeg was ik echt niks meer dan decorvulling, want in deze scene ben ik niet eens in beeld te zien, maar sta ik ver op de achtergrond een sigaretje te roken. Ook een derde keer had ik de kans om te gaan figureren, maar in tegenstelling tot de vorige twee keren was het dit maal te Brussel. In een studio werd het voedingssalon van 1956 opnieuw even ten tonele gevoerd. Dit was de leukste dag van alle 3. Het mogen rondlopen in oude kledij had wel iets speciaals. Ik heb nu veel bijgeleerd hoe een film en zijn decor in elkaar zit. Leuk, maar ik ga nu niet bepaald het internet afschuimen om zo rap mogelijk nog eens te gaan figureren. Even wachten ...